Uzun zaman önce sabırsız ve öfkeli olması ile tanınan bir Samuray varmış. Yemekleri ile nam salmış olan Zen Ustası, işler çığırından çıkmadan bu Samuraya güzel bir ders verebileceğini düşünmüş.

Zen Ustası bir gün Samuray’ı bir akşam yemeğine davet etmiş. Samuray tam vaktinde orada olmuş.

Zen Ustası ana yemek hazırlanana kadar ona dinlenip rahatlayabileceğini söylemiş. Samuray aradan geçen ufacık bir sürenin ardından sabırsızlanmaya başlamış. ‘Hey, Zen Ustası! Daha bekleyecek miyiz?’ demiş. Zen Ustası: ’Çok üzgünüm ama yemeğin hazırlanması düşündüğümden daha da uzun sürdü. Kusuruma bakma lütfen.’ diyerek mutfağa geri dönmüş.

Aradan kısa bir zaman daha geçmiş ve Samuray artık öfkelenmeye başlamış. ‘Zen Ustası hazır değil mi artık açlıktan ölüyorum burada?!’ demiş. Zen Ustası tekrar yanına gelerek: ‘Gerçekten çok üzgünüm evladım. Biraz daha gecikme oldu fakat az kaldı’ demiş ve tekrar mutfağa dönmüş.

Aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra Samuray yumuşak bir ses tonu ile: ‘Zen Ustası lütfen… Yemek ne zaman hazırlanacak?’ diyerek seslenmiş. Zen Ustası: ‘Çok az kaldı lütfen kusuruma bakma. Birazdan pişecektir.’ demiş.

Uzun bir zaman daha geçtikten sonra Samuray artık dayanamamış. Ayağa kalkmış ve mutfak kapısına doğru ilerlemeye başlamış. Kapıdan içeriye daldığı anda elinde tepsi ile Zen Ustasını görmüş.

Tekrar yerine oturduğunda Zen Ustası önüne yemek öncesi bir kâse çorba koymuş. Samuray minnettar bir yüz ifadesiyle çorbayı içmiş ve çorba onu resmen büyülemiş. Samuray: ‘Bu bugüne kadar tattığım en güzel çorba… Kesinlikle itibarını sonuna kadar hak ediyorsun.’

-Teşekkür ederim fakat bu yalnızca bir çorba.

-Hayır! Bu kesinlikle büyülü bir çorba. Bunun ne tür bir formülü var?

-Özel bir şeyi yok.. demiş Zen Ustası fakat Samuray’ın yüz ifadesinden durmayacağını anlamış.

-Hayır, kesinlikle reddediyorum! Bu çorba olağanüstü.

-Tamam, doğru! İçerisinde aslında çok özel bir şey var, demiş Zen Ustası dayanamayarak.

-Biliyordum! Nedir? Söyle lütfen!

-Sadece biraz zaman…